وداع حسنین علیهما السلام با بدن مادر سلام الله علیها

امیر المومنین علیه السلامفرمود : به خدا قسم مشغول کار فاطمه سلام الله علیها شدم و او را در لباسش غسلدادم و لباسش را خارج نساختم پس بخدا قسم او مبارکه و پاک کننده و پاکیزه بود سپساو را با زیادی حنوط رسول خدا صلی الله علیه و آله حنوط نمودم و او را کفن نمودم ودر چند کفن قرار دادم آنگاه زمانیکه خواستم سر کفن آخر را ببندم صدا زدم ای زینبای سکینه ای فضه ای حسن ای حسین (علیهم السلام) پیش بیایید و از مادر خود توشهبردارید (یعنی برای آخرین بار با او وداع کنید و زیارتش نمایید) و این زمان جدائیاست و دیدار بعدی در بهشت خواهد بود

پس حسن و حسین (علیهماالسلام) پیش آمدند و ندا می کردند که وا حسرتا (سوز درون ما) هر گز از فقدان جدمانمحمد مصطفی و مادرمان فاطمه زهرا (سلام الله علیهما) خاموش نمی شود ، ای مادر حسنو ای مادر حسین وقتی جد ما محمد مصطفی را ملاقات نمودی سلام ما را به او برسان وبه او بگو : ما بعد تو در این دنیا یتیم ماندیم

آنگاه حضرت فرمود :

إنی أشهدالله أنها قد حنت وأنت ومدت یدیها و ضمتهما إلى صدرها ملیا

خدا را شاهد می گیرم که فاطمهآهی کشید و ناله ای کرد و دستان خویش را باز نمود و آن دو را به آرامی به سینهچسبانید که در این هنگام منادی ای از آسمان ندا داد که

یا أبا الحسن ارفعهما عنهافلقد أبكیا والله ملائكة السماوات فقد اشتاق الحبیب إلى المحبوب

ای ابا الحسن آن دو را برداراز روی (بدن) فاطمه بتحقیق که آن دو ، ملائکه آسمانها را به گریه آوردند که حبیبمشتاق (ملاقات) محبوب خویش است

پس آن دو را از روی سینهفاطمه (سلام الله علیها) برداشتم و شروع به گره زدن ردای کفن نمودم که این ابیاترا می سرودم :

جدایی تو بزرگترین چیزها درنزد منست

و از دست دادن تو ای فاطمهبزرگترین داغها و مصیبات است

بزودی از حسرت می گریم وطولانی نوحه می کنم

بر دوستی که که از دست رفت وبهترین راه را برای مرگ پیمود

ای چشم نیکی کن و کمکمنما

پس اندوه من همیشگی است وبرای دوستم می گریم

آنگاه فاطمه را روی دستم حملکردم و رو بسوی قبر پدرش بردم

در این هنگام امیر المومنین(علیه السلام) ندا کرد :

السلام علیك یا رسول اللهالسلام علیك یا حبیب الله ، السلام علیك یا نور الله ، السلام علیك یا صفوة الله

درود بر تو ای رسول خدا ،درود بر تو ای حبیب خدا ، درود بر تو ای نور خدا ، درود بر تو ای برگزیدهخدا 

منّی السلام علیك والتحیةواصلة منّی إلیك ولدیك ، ومن ابنتك النازلة علیك بفنائك وإن الودیعة قد استردت ،والرهینة قد أخذت ، فوا حه على الرسول ، ثم من بعده على البتول ،

از من به تو سلام و تحیت کهبه تو برسد و در نزد تو باشد و از جانب دخترت که نازل شده بر تو در آستانت ،بدرستی که امانت را و آنچه بعنوان گرو گرفته بودم  برگرداندم و وای از اندوهیکه به خاطر رسول (صلی الله علیه و آله) است و بعد از آن از بتول

ولقد اسودت علی الغبراء ،وبعُدَت عنی الخضراء ، فوا حه ثم وا أسفاه

آسمان برایم تاریک گردیده ، وخوشی و خرمی از من دور گشته ، پس وای از اندوه و باز هم وای و تاسف

آدرس

بحار الانوار ج43 ص 0

منهاج البرائه فی شرح نهجالبلاغه ج 13 ص 28

اللمعه البیضاء ص 860

زندگانی حضرت زهرا س ترجمهجلد 43 بحار ص 604

ریاض الابرار فی مناقب ائمهالاطهار ج1 ص 63